« اعلام موجودیت
دانشجویان آزادیخواه وبرابری طلب
دانشگاههای اردکان »
فریاد می زنیم :
فریاد می زنیم :
دانشگاه
سنگر آزادی و برابری است
« راهی را که باید بپیماییم طولانی و آکنده از دشواری هاست. گاهی در این راه سردرگم می شویم و باید به عقب برگردیم، گاهی آنقدر تند می رویم که خودمان را از توده ها جدا می کنیم و گاهی نیز آنچنان آهسته که گرمای نفس عقبی ها را پشت گردنمان احساس می کنیم. ما به لحاظ ذوق و شوق انقلابی مان همواره سعی می کنیم حتی الامکان سریع تر پیش برویم و راه را برای دیگران باز کنیم ولی باید به این حقیقت واقف باشیم که در طول مسیر باید توشه و توان خود را از توده تأمین نماییم و توده نیز فقط با روحیه گرفتن از سرمشقی که ما ارائه می دهیم خواهد توانست سرعت بیشتری به پیشروی خود ببخشد... »
فرمانده چگوارا – انسان و سوسیالیسم در کوبا
ماشین سرکوب همه ی نظامهای تمامیت خواه در سراسر تاریخ سرکوب و شکنجه ی انسانها در مرحله ی اول مبارزین پیشرو و مترقی جوامع را هدف قرار داده است، چراکه آنها همواره و در همیشه ی تاریخ تنها امید طبقه ی مولد جامعه و راهگشا و جاده صاف کن پرولتاریا بوده اند. سال تحصیلی جاری نیز با تندترین و وحشیانه ترین هجوم ها و حمله ها به مبارزینِ مترقیِ دانشگاهها آغاز شد اما سرکوبگران چنان درک پایینی دارند که حتی نمی توانند بفهمند که با هر بازداشت و سرکوب و با هر قطره ی خونی که بر زمین ریخته می شود جوانه های تازه ای شکوفه می زنند.
سرکوبگران حتی نمی توانند بفهمند که با هر ضربه ای که بر پیکر آزادیخواهان و برابری طلبان وارد می آورند، چشمِ دهها تن از دانشجویان دیگر باز می شود و به صفوف مستحکم آزادیخواهی و برابری طلبی می پیوندند، اما آیا سرکوبگران حقیقتاً از درک این نکته ی ساده عاجز هستند؟ نه! قطعاً آنها بیشتر از سایرین به این نکته واقفند، چرا که شغلشان ایجاب می کند این رشد خیره کننده و جنبشی را مورد تجزیه و تحلیل و بررسیِ دقیق قرار دهند، اما پس چرا به بازداشت و سرکوب ادامه می دهند؟ در جواب باید گفت: این تنها به این دلیل و این حقیقت روشن است که بی شک سرکوبگران به دست و پا افتاده اند، آنها دربرابر رشد خیره کننده ی جنبش عاجز هستند و برای متوقف کردن آن به هرکاری دست می زنند اما آنها باز هم نتیجه ی عکس می گیرند.
سؤال مهم تر این است که چرا برخلاف سایر تشکلها و سازمانهای دانشجویی، جنبش سربلند آزادیخواهی و برابری طلبی هنگامی که با سرکوب و شکنجه مواجه می شود به جای آنکه مانند آنها خاموش شود و غیر فعال شود، رشد شدیدتری می کند و فراگیرتر می شود؟ این هم تنها به این دلیل است که دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب به جای آنکه مانند سایر تشکل ها و سازمان های دانشجویی فرمایشی باشد و یا به احزاب سیاسی یا اشخاص سهیم در قدرت کثیف سیاسی وابسته باشند و از بالا به پایین سازماندهی شده باشند، کاملاً مستقل است و در ذات خود به معنی تمام کلمه یک تشکل «جنبشی» به حساب می آید که از درون قلب های تک تک اعضای آن سازماندهی شده و بر اساس دو اصل زیبا و انسانیِ خود یعنی «آزادی» و «برابری» پایین ترین اعضای آن نیز به اندازه ی اعضای بالاتر و حتی لیدرهای اصلی جنبش حق رأی و همان مقدار امکان ایفایِ نقشِ موثر دارند و این مهم یکی از اصلی ترین انگیزه های ما برای عبور از اعتقادات قبلی خود و اعلام شروع به همکاری با جنبش سربلند آزادیخواهی و برابری طلبی می باشد.
ما دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب دانشگاههای اردکان اعلام می کنیم که در سال گذشته علی رغم اینکه با این جنبش همکاری نمی کردیم اما با هوشیاری کامل فعالیت ها و اخبار دانشجویی را پیگیری می کردیم، بازداشت ها و سرکوب های وحشیانه ای که در سال گذشته صورت گرفت از جمله بازداشت و شکنجه ی رفقای یزد، اصفهان، مشهد و ... سپس اکنون در شیراز، برای ما بزرگ ترین برهان بود بر صداقت رفقای داب و بزرگترین دلیل بود تا با اطمینان این فعالیت ها را کاملا واقعی و تاثیرگذار ارزیابی کنیم تا ایمان و اعتقاد پیدا کنیم که این تنها راه رهایی است، چراکه مواجهه ی جنبش نسبت به سایر تشکلها و مبارزین سیاسی با سرکوب بسیار شدیدتر، دلیل واضح و قاطعی است که این جنبش بسیار موثرتر و کاربردی تر سایر جریانات، تشکل های فرمایشی و یا کوتوله های سیاسی است لذا علی رغم همه ی احترامات نسبت به تشکل های دانشجویی دیگر مخصوصا تشکل مطبوع سابق خودمان اعلام می داریم بر اساس اعتقادی که اکنون به «تکامل» به عنوان اصل خدشه ناپذیر «روش دیالکتیکی» پیدا کرده ایم، از اعتقادات و مواضع قبلی خود عبور کرده ایم و از این به بعد تحت عنوان « دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب دانشگاههای اردکان» فعالیت و مبارزه ی خود را ادامه خواهیم داد : گیریم که می زنید ، گیریم که می برید ، گیرم که می کشید ... با رویش ناگزیر جوانه ها چه می کنید ؟؟
ما اکنون در نهایت ایمان و اعتقاد به راهی که برگزیده ایم اعلام می کنیم ما هم به نظام کنونی سرمایه اعتراض جدی داریم و آن را ریشه ی تبعیض و اختلاف عمیق طبقاتی می دانیم، اعلام می کنیم که ما هم برای رسیدن به یک دنیای بهتر و رهایی تمامی انسانها مبارزه می کنیم، ما هم به دو اصل بزرگ «آزادی» و «برابری» ایمان و اعتقاد راسخ داریم و برای رسیدن به عدالت اجتماعی و نهایتاً یک جامعه ی آرمانیِ سوسیالیستی از هیچ تلاش و مبارزه ای فروگذاری نخواهیم کرد و در این راه باز هم با همه ی شما رفقای مترقی و پیشرویمان با خون خود پیمان می بندیم که همانند شما هیچ زندان، شکنجه و سرکوبی قدم هایمان را در این راه مشترک مبارزه سست نخواهد کرد، اکنون ما هم با شما پیمان می بندیم که تا آخرین قطره ی خونمان در راه آزادی، برابری و هویت انسانی مبارزه و ایستادگی خواهیم کرد :
یا مرگ یا رهایی تمام انسانها، یا سوسیالیسم یا بربریت
زنده باد آزادی زنده باد برابری
زنده باد هویت انسانی
«دانشجویان آزادیخواه و برابری طلب دانشگاههای اردکان»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر